De neuraaltherapeutische behandeling is erop gericht, ziekten en klachten te behandelen, die door het vegetatieve zenuwstelsel worden veroorzaakt. (Het vegetatieve zenuwstelsel is het zenuwstelsel dat darmen, bloedvaten, zweetklieren etc. beïnvloedt en dat niet door de wil kan worden gestuurd). Ook kunnen sommige orgaanziekten via het zenuwstelsel genezend beïnvloed worden. Hiertoe worden injecties met kleine hoeveelheden procaïne op nauwkeurig te bepalen plaatsen toegediend.
Het is een geneeskunde die volledig onderbouwd is door de theorieën van het Basis Bio Regulatie Systeem (het BBRS). Geschiedenis
De neuraaltherapie is ontdekt in 1925 in Dusseldorf, Duitsland, waar de gebroeders Ferdinand en Walter Huneke beiden arts waren.
Zij hadden een zuster die aan migraine leed, waarbij medisch al alles was uitgeprobeerd, zonder resultaat. Tijdens een aanval werd ze op advies van een collega geïnjecteerd in de ader met een anti-reumamiddel en opslag verdween de migraine-aanval. Later bleek dat het verkeerde middel geïnjecteerd was. Er waren twee soorten van het middel in de handel: een voor de injectie in de ader en een voor de injectie in de spier. Aan de laatste was, om de pijn van de injectie te bestrijden, procaïne toegevoegd. Procaïne bleek later, tijdens testen, het werkzame bestanddeel te zijn. Voorts bleek dat veel ziekten en klachten te behandelen waren door injecties met procaïne op de plek waar de problemen zich voordeden. Dit noemen we segmenttherapie.
In 1940 volgde een andere opzienbarende ontdekking: Ferdinand Huneke behandelde een vrouw met een frozen shoulder syndroom; een pijnlijke, verstijfde schouder.
Een injectie in het litteken van een oude botontsteking in haar been (dus ver verwijderd van de schouder!) leverde op slag een volledige genezing. Dit is het eerste beschreven zogenaamde seconden-fenomeen. Een dergelijke therapie noemen we stoorveldtherapie.
Een stoorveld bevindt zich meestal op afstand van de klacht en ontstaat door een gebeurtenis, die vaak veel vroeger heeft plaatsgehad, b.v. een ontsteking, ongeval of operatie. Bij deze patiënt was het stoorveld een oude botontsteking in haar been, die verantwoordelijk was voor de schouderklachten.

Tussen alle lichaamscellen bevindt zich het zachte bindweefsel, dat circa 18 kilo van het menselijk weefsel bevat. De lichaamscellen zelf maken geen contact met elkaar. Daarom moeten alle voedings- en afvalstoffen, maar ook hormonen, afweercellen etc. etc. via dit zachte bindweefsel naar en van de cellen vervoerd worden.
Dit zachte bindweefsel en alle processen die daarin plaatsvinden noemen we het Basis Bio Regulatie Systeem (BBRS).
In het bindweefsel worden zeer belangrijke lichaamsfuncties gereguleerd, zoals de stofwisseling en de temperatuurcontrole. Tevens vindt via dit bindweefsel alle prikkeloverdracht plaats. Ontstaat er in het lichaam ergens een probleem, dan zal het BBRS als eerste reageren.
Een groep Weense artsen, onder leiding van prof. Pischinger, toonde aan dat een prikkeling in dit systeem niet alleen ter plekke, maar ook op afstand reacties kan geven. Dit verklaart het stoorveld.
Prof. Heine ontdekte een netwerk van aan elkaar gekoppelde suiker- en eiwitmoleculen dat zich uitstrekt over het hele bindweefsel, de zgn. proteo-glycanen. Volgens prof. Heine vormen deze ketens het oudste informatiesysteem van de zuurstof ademende meercellige wezens. Alle cellen kunnen via dit netwerk onderling communiceren en effecten op afstand veroorzaken. Het door de neuraal-therapeuten gebruikte procaïne werkt in op deze ketens, alsmede op de regulatiesystemen binnenin de cel.

INDICATIES
In de praktijk kun je aan een behandeling met neuraaltherapie denken indien er sprake is van chronische klachten. Vooral als er geen “duidelijke” oorzaak (diagnose) is, maar óók wanneer een therapie, die bij anderen wel helpt, nu niet helpt (b.v. een slecht te regelen suikerpatiënt). Met name bij veel chronische pijnen en ontstekingen helpt neuraaltherapie goed.

Indien u neuraal-therapeutisch behandeld wordt, kunt u het volgende verwachten. Een uitgebreid vraaggesprek en lichamelijk onderzoek gaan aan de behandeling vooraf. Wat een neuraal-therapeut altijd goed van u moet weten is, welke operaties (alle, ook kleintjes) en ongelukken u gehad heeft. Hoe is de toestand van uw gebit, amandelen, oren, bijholten, darmstelsel en geslachtsorganen. Deze informatie is uiterst belangrijk, ook al heeft het schijnbaar niets met uw klachten te maken.
Proefbehandelingen met procaïne kunnen leiden tot een reactie die geïnterpreteerd kan worden. Een grote groep neuraal-therapeuten maakt ook gebruik van andere diagnostische methodes afkomstig uit b.v. de acupunctuur en de natuurgeneeskunde, zoals de polsdiagnostiek en andere meetmethoden.  Therapie 1. Segmenttherapie De neuraal-therapeutische behandeling geschiedt in de eerste plaats door het toepassen van segmenttherapie. D.w.z. dat getracht wordt om vanuit het segment (de plaats van de klacht en zijn omgeving) het verkeerd functioneren van de betreffende orgaansystemen weer in evenwicht te brengen. Dit geschiedt door injecties van procaïne op de plaats van het pijngevoel, of op de plaats van vroegere littekens e.d. Dit kan eventueel gecombineerd worden met enkele diepere injecties ter hoogte van de uittreedplaatsen van verschillende zenuwen, dan wel op andere plaatsen bij de wervel.
Soms is het nodig om een neuraal-therapeutische injectie te geven in de buurt van een bepaald ganglion (zenuwknoop) van het zenuwstelsel.

Ook is het mogelijk dat stoorvelden, die buiten het aangedane segment zijn gelegen, verantwoordelijk blijken te zijn voor de klachten. In dit geval spreken we van een neuraaltherapeutisch stoorveld, dat (mede) verantwoordelijk is voor het betreffende ziekteproces. Een injectie in dit stoorveld kan een secondenfenomeen opleveren. D.w.z. na een injectie zijn de klachten acuut verdwenen. Dit hoeft echter niet. Soms zijn er meerdere stoorvelden tegelijkertijd en moet er verder gezocht worden. De behandeling bestaat uit verscheidene injecties op vaak verschillende plaatsen. Soms zal er al direkt een verandering te merken zijn. Dit is een gunstig teken. Deze verandering (b.v. pijnverlichting) kan enkele uren tot dagen aanhouden. Daarna komt de klacht weer terug. Door herhaalde behandelingen wordt de klachtenvrije periode steeds langer, totdat de klacht uiteindelijk niet meer terugkomt. Soms gaat het niet zó ideaal, er zijn dan ook nog andere soorten therapie nodig.
Tenslotte gaat het erom dat u uw klacht kwijtraakt.

Homeopathie probeert met een hele kleine gerichte prikkel het lichaam tot zelfgenezing aan te zetten. Deze hele kleine gerichte prikkel is van dezelfde aard als waardoor de patiënt ziek is geworden. Dit noemt men het similia principe. Met andere woorden: Het gelijke met het gelijkende genezen. De werking van de homeopathie berust hierop: Het lichaam wordt zich weer bewust waarom het ziek is geworden en gaat weer actie ondernemen. De prikkel moet heel zwak zijn, anders wordt er weer opnieuw schade toegebracht. Dit doet men door het middel te verdunnen en vervolgens krachtig te schudden. Dit heet potentiëren. Uiteindelijk blijft er na een aantal potentiëringsstappen van de oorspronkelijke stof niets meer over, alleen de informatie wordt doorgegeven met elke verdere hogere verdunning. Daardoor heeft de homeopathie bijna geen bijwerkingen.
Een toepassing in de tandheelkunde is het behandelen van een patiënt, die een amalgaam belasting heeft. Met de gewone geneeskunde is het niet mogelijk om het kwik uit het lichaam te verdrijven. Door gepotentiëerd amalgaam  te gebruiken, wordt het lichaam zich weer bewust, dat het belast is met amalgaam. Het wordt gestimuleerd het alsnog uit te scheiden.
Andere toepassingsmogelijkheden in de tandheelkunde zijn:
Het behandelen van tandvleesontstekingen.
Het voorkomen van gaatjes door de constitutie van het kind te versterken.
Het behandelen van de angstige patiënt.
Pijnklachten.
Het geven van een homeopathisch middel in plaats van penicilline.

Zelfmedicatie met homeopathische middelen kan klachten maskeren. Wanneer uw klacht niet binnen 14 dagen over is, raden wij u aan contact op te nemen met uw tandarts of homeopaat.

Bekende homeopathische geneesmiddelen in de tandheelkunde:

CALENDULA

Werking:
•    bloedstelpend
•    granulatiebevorderend
•    antiseptisch
•    afweerverhogend
•    tegen infecties
•    betere wondgenezing
•    minder littekenweefsel
Calendula is te verkrijgen in tinctuur en gelei.
Calendula wordt toegepast bij extracties en de behandeling van drukplaatsen.

Werkwijze:
•    Na elke extractie een wattenpellet gedrenkt in Calendulatinctuur gedurende één minuut in de alveole stoppen. De kans op nabloeding is daarna vrijwel niet meer aanwezig.
•    Bij extracties voor een immediaatprothese een wattenpellet zoals boven omschreven en daarna de extractiewonden met Calendulagelei insmeren. Een schoon wondgebied en een rustig en mooi uitziend granulatiegebied is het resultaat.
•    Een drukplaats onder een prothese geneest sneller met een Calendulagelei applicatie.

ARNICA

Werking:
De werking van Arnica is uiterst breed. Bij elke behandeling waar pijn verwacht wordt kan Arnica gebruikt worden. Arnica bevordert wondgenezing. Toepassing: Arnica is een traumamiddel, dus geschikt voor het werkgebied van tandartsen en mondhygiënisten. Het kan gebruikt worden bij extracties, prepareren van restauraties en tandsteenverwijderen.

 

AFTEN

Inwendig gebruik:
•    Borax Pentarkan; algemeen middel bij mondholteontsteking
•    Hepar Sulfuris 03; indien pijnlijk en snel bloedend
Uitwendig gebruik:
•    Calendulatinctuur; mondspoelen, 1: 10 verdunnen
•    Plantagotinctuur; aften aanstippen met onverdund tinctuur
•    Spilanthes oleracea D1; mondspoelen met 4050 druppels verdund met water
•    spoelen met kamillethee

BLOEDING IN MOND, TANDVLEESBLOEDING, EXTRACTIE
Inwendig gebruik:
•    Hamamelis D6; algemeen middel bij tandvleesbloeding
•    Phosphorus D6; na extractie
Uitwendig gebruik:
•    Calendulatinctuur; mondspoelen, 1 :10 verdunnen

KIESPIJN

Inwendig gebruik:
•    Chamodent; algemeen middel voor kinderen bij het doorbreken van elementen
•    Aconitum; bij beginnende kiespijn
•    Arsenicum Album D6; bij hevige pijn en verergering na middernacht
•    Chamomilla D6; bij onverdraaglijke pijn en vererging door warme dranken
•    Coffea D3; bij fel stekende pijn
•    Mercurius Solubulis D6; bij kiespijn die ‘s nachts het ergst is, veroorzaakt door een abces, met een dikke wang.
Uitwendig gebruik:
•    Plantago Major oertinctuur; om het tandvlees te masseren, eventueel op een watje druppelen en dit op element leggen.

MONDHOLTE-ONTSTEKING

Inwendig gebruik:
•    Borax Pentarkan; bij tandvleesontsteking, mondslijmvliesontsteking en aften
•    Echinacea Angustifolia; ontstekingsremmend en weerstandsverhogend
•    Mercurius Solubilis D6; bij vieze adem of blaasjes en wit beslag in de mond

SPEEKSELVLOED
•    Kreosotum; tijdens de zwangerschap
•    Mercurius Solubilis; bij zweertjes in de mond
•    Pulsatilla; bij speekselvloed en smaak van klei in de mond

TANDVLEESBLOEDING
•    Carbo Vegetabilis D6; bij tandvleesbloeding met loszittende tanden
•    Hamamelis D6; algemeen middel bij tandvleesbloeding
•    Mercurius Solubilis; om het ontstaan van ontstekingen te voorkomen

KOORTSBLAASJES
Uitwendig gebruik:
•    S.R.L.gelei; bij uitslag t.g.v. koorts (koortslip)

Bron: Homeopathiegids en informatie van de Nederlandse Vereniging van Homeopathische Tandartsen